GUZIK 

Zaczepił się guzik w pętelkę,
a było mu to nie na rękę.

Pętelka niewoli go wielce,
jak można tu uciec pętelce?

Szamocze się w swoim kłopocie,
trzymając wciąż poły kapocie.

Kapota z rozpaczą do niego:
ach, przestań się wiercić kolego!

Słabiutką przyszyto cię nitką,
odlecisz i będzie mi przykro.

Patrz - zimno i wicher tak wieje,
ja w tobie pokładam nadzieję,

więc proszę rozpaczy okrzykiem,
wszak jesteś ostatnim guzikiem!

GUZIKOWO

Guzikowo to kraina

Która się na „G” zaczyna.

W Guzikowie mili moi

Nikt guzików się nie boi.

Każdy sprawnie je zapina

Czy to chłopak ,czy dziewczyna.

Wszystko jest tam na guziczki

I spodenki i spódniczki

Kurtki , czapki i szaliczki,

Kolorowe rękawiczki.

Okna klamek tam nie mają

Na guzik je zapinają

Na dwa lub na trzy guziczki

Zapinają wszystkie drzwiczki.

Nawet kołdra jak śpiworek

Na guziczek  ma otworek.

Na guziki błękit nieba

By spadł deszczyk rozpiąć trzeba.

Zapiąć później trzeba chmury ,

by świeciło słonko z góry.

Na guziki jest  robotek,

telewizor oraz kotek

który czarne ma  futerko

na guziczek wraz  z pętelką.

Ludzie wciąż się uśmiechają

rozpinają , zapinają.

Lecz z guzikiem  różnie bywa

Czasem któryś się urywa

Wnet usterkę naprawiają

i  guziki przyszywają.